Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szło Nowe.
A te Nowe, to nowe bogi - mocne a zazdrosne. A najmocniejszy z nich to Jesu Krysti. Trza mocno uważać, aby się nie narazić. I do tego Ksiądz Bolko zęby łamie, kiej kto postu nie przestrzega i sadła się naje. Dawne bogi nie były takie srogie.
I jak tu iść za takim Nowym, ale co poradzić Ksiądz każą, to mus, nie ma inszej drogi.
Tak to mniej więcej mógłby jakiś smard z puszczy widzieć. Ale nie tylko smardy, rodowi i mieszczanie podobnie rozumowali.
W tej części powieści Antoni Gołubiew ukazuje jak żmudnie postępowała chrystianizacja narodu. Możemy to ujrzeć z wielu różnych punktów widzenia. Przeprowadza nas po wszystkich warstwach społecznych.
Mnie osobiście najbardziej urzeka chłopcka mądrość wynikająca z obserwacji natury. Do każdej trudniejszej sytuacji zawsze znajdzie się porównanie do przyrody. Po raz kolejny można się przekonać, że puszcza ma wielką moc: żywi, daje schronienie i uczy życia. No i jak tu iść za Nowym?

Szło Nowe.
A te Nowe, to nowe bogi - mocne a zazdrosne. A najmocniejszy z nich to Jesu Krysti. Trza mocno uważać, aby się nie narazić. I do tego Ksiądz Bolko zęby łamie, kiej kto postu nie przestrzega i sadła się naje. Dawne bogi nie były takie srogie.
I jak tu iść za takim Nowym, ale co poradzić Ksiądz każą, to mus, nie ma inszej drogi.
Tak to mniej więcej mógłby jakiś...

Dialogi w języku staropolskim to już nie raz widziałem, ale cała narracja... hmm... Pierwszy raz spotkałem się z takim stylem i było to niemałym wyzwaniem. Przydałby się tu słownik archaizmów ;-)
A co do treści, to w bardzo ciekawy sposób jest pokazane dzieciństwo i młode lata Bolesława Chrobrego oraz koniec okresu panowania Mieszki I. Do tego autor przedstawia jak wyglądało życie w puszczy, jak zaczynały się tworzyć i umacniać niektóre rody, jak powstawało Państwo Polskie.
Doskonała lekcja historii, a styl Gołubiewa sprawia wrażenie, jakbym był tam na miejscu, w tamtym czasie, siedział przy ognisku i słuchał bajania naocznego świadka.

Dialogi w języku staropolskim to już nie raz widziałem, ale cała narracja... hmm... Pierwszy raz spotkałem się z takim stylem i było to niemałym wyzwaniem. Przydałby się tu słownik archaizmów ;-)
A co do treści, to w bardzo ciekawy sposób jest pokazane dzieciństwo i młode lata Bolesława Chrobrego oraz koniec okresu panowania Mieszki I. Do tego autor przedstawia jak...

Miłość i nienawiść, które uczucie weźmie górę. Pragnienie zemsty daje motywację do pokonywania kolejnych przeciwności losu. Chęć zadośćuczynienia krzywdom poniesionym w dzieciństwie, potrzeba rozliczenia się z traumami z przeszłości. To wszystko łączy Fabiolę i Romulusa, jednak na dotarcie do celu, każde z nich ma inny sposób.

Miłość i nienawiść, które uczucie weźmie górę. Pragnienie zemsty daje motywację do pokonywania kolejnych przeciwności losu. Chęć zadośćuczynienia krzywdom poniesionym w dzieciństwie, potrzeba rozliczenia się z traumami z przeszłości. To wszystko łączy Fabiolę i Romulusa, jednak na dotarcie do celu, każde z nich ma inny sposób.